۱۳۸۷ مهر ۱۳, شنبه

شوق


بر فراز بلندترین نقطه وجود
.
رها
.....
نظاره گربودن های تلخ و شیرینم
..
می پرسم هستت را
ای شکسته ی اسیر بودنها

کی
شوق را زندگی بخشی
در پوسته ی سراسر دردت

۲ نظر:

  1. درود به شما
    خيلی مرسی از کامنت ها و توجهتون و حس انسان دوستانتون
    فکر می کنم که نياز به نگران شدن نيست و تقريبا حالم خوبه و زندگی ادامه داره.
    من تصميم گرفتم که با کسانی که از طريق اینترنت ارتباط داريم, ارتباط حقيقی رايج مثل تلفن و ديدار نداشته باشم و تا اندازه ای هم موفق بودم و ممنون ميشم که از افتخار بديد و توسط همين کامنت ها با هم در ارتباط باشيم
    خوش باشيد و زندگی به کامتون
    بدرود
    دگراندیش

    پاسخحذف
  2. خیلی وقت که سعی می کردم کامنت بزارم برات ولی نمی دونم چرا نمی شد. این عکس رو دوست دارم واقعا زیباست. نوشتهات ام دلنشین هست.کاشکی بیشتر خودتو معرفی می کردی. شهلا

    پاسخحذف